Miau.PL

Dziekuję Wam bardzo.
Też myślę, że odeszła w spokoju i tak jest lepiej.

Usienko [*]
Bardzo mi przykro Jolu. Przytulam Cie mocno.
Kotenka odeszla u siebie w domku, w spokoju, to jest bardzo wiele warte.

Silverblue pisze:Ja też myślę że tak właśnie miało się stać.Usia odeszła w domu, bezpieczna, a ta decyzja to zawsze jest strasznie ciężka do podjęcia. Tutaj zdecydował los, przeznaczenie.Usia miała przez 10 lat cudowny kochający domek, nie musiała się już niczego bać. I gdyby mogła się z Tobą teraz porozumieć na pewno powiedziałaby Ci " nie smuć się, tutaj jest cudownie".

Pięknie Silverblue napisała
"Duża, tu jest fajnie, jest Kitek i cała nasza kocia rodzina, nic nas nie boli"

pibon pisze:Usienko [*]
Bardzo mi przykro Jolu. Przytulam Cie mocno.
Kotenka odeszla u siebie w domku, w spokoju, to jest bardzo wiele warte.

Ja też się tym pocieszam...

Anna2016 pisze:

Silverblue pisze:Ja też myślę że tak właśnie miało się stać.Usia odeszła w domu, bezpieczna, a ta decyzja to zawsze jest strasznie ciężka do podjęcia. Tutaj zdecydował los, przeznaczenie.Usia miała przez 10 lat cudowny kochający domek, nie musiała się już niczego bać. I gdyby mogła się z Tobą teraz porozumieć na pewno powiedziałaby Ci " nie smuć się, tutaj jest cudownie".

Pięknie Silverblue napisała
"Duża, tu jest fajnie, jest Kitek i cała nasza kocia rodzina, nic nas nie boli"

Dziękuję, Aniu, Silverblue, bardzo dziękuję...

Ojej

Jolu, zajrzałam na forum i....i tak bardzo, bardzo mi przykro
Usię znałam z Twojego wątku i naszych cukrzycowych rozmów telefonicznych, dzielna, kochana koteńka...Popatrz, odeszła sobie tak cichutko, spokojnie, pewnie już nie chciała tych wszystkich zabiegów, leków, pomyślała, że Tam będzie już dobrze, bez stresu, bez chorób, bez weterynarzy i pobiegła. Śpij Malutka spokojnie i biegaj z naszymi Przyjaciółmi, wszyscy będziemy o Tobie pamiętać.
Przytulam najserdeczniej.

Bardzo mi przykro Jolu.

Dziękuje Wam serdecznie. Tak, będziemy pamiętać o Uszatce, Usi, kochanej, grzecznej, dobrej, mądrej koteczce

Przykro mi bardzo, przytulam mocno.
Usieńko (*)

Chciałam zacytować ze starego wątku ale nie umiem, więc skopiuję wiersz od Cioci madrugada dla Zuni[*] , do głębi wzruszający (dziękuję madrugada ), bardzo pasuje też do Usieńki...

"Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek."

Anna2016 pisze:Chciałam zacytować ze starego wątku ale nie umiem, więc skopiuję wiersz od Cioci madrugada dla Zuni[*] , do głębi wzruszający (dziękuję madrugada ), bardzo pasuje też do Usieńki...

"Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek."

Piękny i bardzo prawdziwy. Dziękuję Aneczko..

Usiu [*]
Takiej spokojnej śmierci należy życzyć wszystkim naszym Futerkom.

Śpij spokojnie Maleńka (* )........................
Jolu bardzo współczuję Ci utraty Usieńki.

Jolu, wspolczuje ogromnie, sciskam mocno.
Jedyne pocieszenie, ze dane jej bylo dobre, lagodne przejscie za smuge cienia.